Problemy wentylacji pożarowej w budynkach wysokich |
Data dodania: 07.07.2009 |
Zmiany w przepisach (włącznie z najnowszą nowelizacją warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie) skutkują coraz powszechniejszym wykorzystaniu układów wentylacji pożarowej jako jednego z podstawowych elementów systemu zabezpieczenia przeciwpożarowego różnego typu obiektów. Sytuacja ta dotyczy szczególnie budynków wysokich, których zdecydowana większość ma obligatoryjny nakaz zastosowania systemów zapobiegających zadymieniu pionowych dróg ewakuacji. W tym miejscu warto wyraźnie powiedzieć, że chociaż idea ochrony dróg ewakuacji metodą gradacji ciśnienia wydaje się być mało skomplikowana, wszystkie osoby, które uczestniczyły w procesie projektowania, wykonania i odbioru tych instalacji doskonale zdają sobie sprawę jak trudne może to być zadanie. Dostępne w Polsce przepisy i normy nie podają jednej uniwersalnej metody projektowania systemów wentylacji pożarowej. Ogólnikowe zapisy i najczęściej niejednoznaczne wskazówki prowadzą do sytuacji, w której bardzo duży odsetek instalacji wykonywanych jest na zasadach szeroko pojętej oraz swobodnie interpretowanej „wiedzy technicznej” nie rzadko w oderwaniu od warunków rzeczywistych. W efekcie bardzo częstym zjawiskiem jest powstawanie instalacji spełniających wprawdzie wymogi formalne, ale mających małe szanse na prawidłowe funkcjonowanie podczas rzeczywistego zagrożenia pożarowego. Czy zasilanie w energię elektryczną i powietrze donawiewu pożarowego powinno być zlokalizowane w jednej wybranej części klatki? Zacytowane powyżej pytanie dotyczy prawidłowego zabezpieczenia funkcjonowania instalacji na klatkach schodowych. Dostępna przestrzeń techniczna i względy ekonomiczne zdecydowanie przemawiają za przyjęciem takich rozwiązań i jest to powszechnie stosowana praktyka. Należy jednak zdawać sobie sprawę, że w niektórych sytuacjach działanie systemu zlokalizowanego w jednej części budynku może okazać się niewystarczające. Przekonali się o tym m.in. Amerykanie po pierwszym zamachu na WTC w lutym 1993 r. Wybuch ciężarówki w podziemiach budynku spowodował zniszczenie systemu zasilania zarówno wentylacji jak i oświetlenia klatek schodowych, prowadzenie ewakuacji w takich warunkach było bardzo trudne. Zmiana systemu zasilania na zdublowany układ góra i dół spowodowała, że podczas tragicznych zdarzeń 11 wrześnie 2001 roku pomimo ogromnych zniszczeń budynku systemy zabezpieczenia i oświetlenia funkcjonowały prawidłowo. Jak napowietrzać trzon klatki schodowej? (...) Jak zabezpieczać przedsionki pożarowe? (...) Jak chronić szyby windowe? (...) Czy symulacje komputerowe mogą stanowić wyłączną podstawę do oceny skuteczności systemu? (...) Podsumowanie Z przedstawionych powyżej kilku spostrzeżeń i uwag w moim przekonaniu wynika fakt, że zjawiska związane z funkcjonowaniem systemów wentylacji pożarowej w budynkach wysokich kryją w sobie jeszcze wiele zagadek. Przepisy i wytyczne bazujące na nie do końca sprawdzonych w praktyce przesłankach mogą być szkodliwe dla procesu projektowania i wykonania instalacji tego typu. Co gorsze, w momencie faktycznego zagrożenia wykonany układ nie spełni swoich podstawowych funkcji. W tym kontekście jako pozytywne odbieram bardzo duże zainteresowanie wynikami prowadzonych prac badawczych oraz pojawiające się uwagi i komentarze, które przyczynić się mogą do podniesienia poziomu wiedzy technicznej dotyczącej powietrznych instalacji zabezpieczenia pożarowego budynków.
|
POLECAMY WYDANIA SPECJALNE
-
Pompy ciepła 2023-2024
-
Pompy ciepła 2021-2022
-
Pompy ciepła 2022-2023
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2021
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2022
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2023
-
Pompy ciepła 2020-2021
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2020
-
Pompy ciepła 2019-2020
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2019